Tytuł Honorowego Obywatela Nasielska wręczono podczas uroczystości patriotycznych, które odbyły się podczas gali 636. rocznicy nadania praw miejskich dla Nasielska, w przeddzień 11 listopada w miejscowym domu kultury. Znany w mieście archeolog dr Mariusz Błoński, który od lat prowadził wykopaliska na tamtejszym grodzisku, cmentarzysku czy osadach oraz kierował wieloma nadzorami archeologicznymi w trakcie inwestycji budowlanych na terenie miasta nie krył wzruszenia.
Jego kandydaturę zgłosił burmistrz Nasielska, Bogdan Ruszkowski.
Dr Mariusz Błoński urodził się 24 maja 1964 r. w Warszawie, tam też ukończył szkołę podstawową i liceum. Lata 1986-1992 spędził zagranicą (głównie w Wielkiej Brytanii i Skandynawii), gdzie poza pracą zajmował się rozwijaniem swoich zainteresowań historycznych (przede wszystkim związanych z archeologią) oraz kształceniem kompetencji językowych (m.in. w London Study Centre w Londynie). Ukończył studia dzienne o specjalizacji Archeologia Polski w Instytucie Archeologii Uniwersytetu Warszawskiego. Po ukończeniu studiów w 1997 roku został zatrudniony w Zakładzie Archeologii Mazowsza i Podlasia w Instytucie Archeologii i Etnologii PAN. Obecnie pracuję w IAE PAN na stanowisku adiunkta, w Zespole Archeologii Średniowiecza. Jest zastępcą kierownika Ośrodka Interdyscyplinarnych Badań Archeologicznych (OIBA) PAN. Jest żonaty, żona jest również archeologiem, ma dorosłego syna.
Efektem większości prac prowadzonych w Nasielsku był doktorat Mariusza Błońskiego pod tytułem "Gród w Nasielsku i jego zaplecze osadnicze we wczesnym średniowieczu" obroniony w 2015 r. w Instytucie archeologii i Etnologii. Obecnie dr Błoński sprawuje nadzór archeologiczny nad pracami przy skwerze św. Jana Pawła II w Nasielsku.
Najważniejszym osiągnięciem wieloletnich prac badawczych w Nasielsku jest wprowadzenie na stałe zagadnienia najstarszych dziejów Nasielska do literatury naukowej dotyczącej wczesnego średniowiecza w Polsce. Trzeba też wspomnieć o działalności popularyzatorskiej. W latach 2003-2006, jak przedstawiano kandydata ze sceny, współprowadził eksperyment pedagogiczny "Kopiec", który miał na celu zaznajomienie nasielskiej młodzieży z wczesną historią ich miejscowości, ochroną zabytków oraz technikami badań wykopaliskowych. Wygłosił szereg prelekcji popularyzatorskich dla mieszkańców Nasielska, zorganizował sesję naukowo-popularną z okazji 630. rocznicy nadania praw miejskich, wystąpił w filmie ,"Nasielsk – miasto bogate w historię i we współczesność" (w reż. J. Bąk), jak również w audycji radiowej historycznej poświęconej Nasielskowi.
W tym roku prestiżowa nagroda "Lew Nasielska", która przyznawana jest za niezwykłe zaangażowanie, działaność i promocję na rzecz gminy, powędrowała do Iwony Żyły. Od urodzenia jest osobą niesłyszącą, a tenis stołowy uprawia od 10 roku życia, startując w zawodach z pełnosprawnymi na arenie międzynarodowej. I to z powodzeniem, bo na jej koncie uzbierało się już ponad kilkadziesiąt medali. Ostatnio zdobyła 5. miejsce indywidualnie na Igrzyskach Olimpijskich w Brazylii w 2022 roku, a cztery lata wcześniej brąz w Bułgarii. Iwona Żyła pomimo swojej niepełnosprawności nie „zamknęła się” na świat i ludzi, walcząc o siebie i swoje pasje.
- Niepełnosprawność oraz fakt zamieszkania w małej miejscowości nie zniechęciły jej do realizowania pasji i zdobywania nagród - mogliśmy usłyszeć ze sceny w czwartkowy wieczór.
Pierwsze „Lwy Nasielska” w 2004 roku otrzymali ksiądz prałat Kazimierz Śniegocki – proboszcz parafii św. Wojciecha w Nasielsku, Janusz Konerberger – prezes lokalnego Zakładu Pracy Chronionej oraz Adam Struzik – Marszałek Województwa Mazowieckiego. W sumie uhonorowano już kilkanaście osób. W ubiegłym roku statuetkę za szczególne zasługi dla idei samorządowe otrzymał Michał Wójciak.
Podczas uroczystości 10 listopada wręczono także nagrody w gminnym konkursie recytatorskim "Polska Poezja Patriotyczna" oraz wysłuchano koncertu "Dla Ciebie Polsko". Po oficjalnych uroczystościach na terenie parkowym za kościołem odbyło się "Ognisko Niepodłegości". 11 listopada zaplanowano kontynuację obchodów na cmentarzu parafialnym i w kościele.
